موعود آخرالزمان از زبان امیرالمومنان علیه السلام
وَاءَخَذُوا یَمِینا وَ شِمَالاً ظَعْنا فِی مَسَالِكِ الْغَیِّ، وَ تَرْكا لِمَذَاهِبِ الرُّشْدِ، فَلاَ تَسْتَعْجِلُوا مَا هُوَ كَائِنٌ مُرْصَدٌ، وَ لاَ تَسْتَبْطِئُوا مَا یَجِی ءُ بِهِ الْغَدُ، فَكَمْ مِنْ مُسْتَعْجِلٍ بِمَا إِنْ اءَدْرَكَهُ وَدَّ اءَنَّهُ لَمْ یُدْرِكْهُ، وَ مَا اءَقْرَبَ الْیَوْمَ مِنْ تَبَاشِیرِ غَدٍ.یَا قَوْمِ هَذَا إِبَّانُ وُرُودِ كُلِّ مَوْعُودٍ، وَ دُنُوُّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لاَ تَعْرِفُونَ.
اءَلاَ وَإِنَّ مَنْ اءَدْرَكَهَا مِنَّا یَسْرِی فِیهَا بِسِرَاجٍ مُنِیرٍ، وَ یَحْذُو فِیهَا عَلَى مِثَالِ الصَّالِحِینَ، لِیَحُلَّ فِیهَا رِبْقا وَ یُعْتِقَ فِیهَا رِقّا، وَ یَصْدَعَ شَعْبا، وَ یَشْعَبَ صَدْعا، فِی سُتْرَةٍ عَنِ النَّاسِ لاَ یُبْصِرُ الْقَائِفُ اءَثَرَهُ وَ لَوْ تَابَعَ نَظَرَهُ، ثُمَّ لَیُشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَیْنِ النَّصْلَ، تُجْلَى بِالتَّنْزِیلِ اءَبْصَارُهُمْ، وَ یُرْمَى بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ، وَ یُغْبَقُونَ كَأْسَ الْحِكْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ.
وعده های الهی حتمی است، برای فرا رسیدن آن باید صابر بود
ترجمه: گاه به راست رفتند و گاه به چپ ، ولى ، راهشان راه ضلالت بود و دورى از طریق هدایت . پس ، آنچه را كه آمدنى است و انتظارش مى رود به شتاب مطلبید و هر چه را، كه فردا خواهد آورد، آمدنش را دیر مشمارید. بسا كسى كه چیزى را به شتاب مى طلبد و، چون به آن رسد، آرزو كند كه اى كاش هرگز نرسیده بود. چقدر امروز به سپیده فردا نزدیك است . اى مردم ، زمان فراز آمدن چیزهایى است كه شما را وعده داده اند. و نزدیك است كه فتنه اى را، كه نمى دانید چیست ، دیدار نماید. بدانید، كه از ما هر كه آن را دریابد با چراغ روشنى كه در دست دارد، آن تاریكیها را طى كند و پاى به جاى پاى صالحان نهد، تا بندهایى را كه بر گردنهاست بگشاید و اسیران را آزاد كند و جمعیت باطل را پریشان سازد و پراكندگان اهل صلاح را گرد آورد و این كارها پوشیده از مردم به انجام رساند. آنكه در پى یافتن نشان اوست ، هر چه به جستجویش كوشد، از او نشانى نیابد. پس گروهى در كشاكش آن فتنه ها بصیرت خویش را چنان صیقل دهند كه آهنگر تیغه شمشیر را. دیدگانش به نور قرآن جلا گیرد و تفسیر قرآن گوشهایشان را نوازش دهد و هر شامگاه و بامداد جامهاى حكمت نوشند